Μάθετε τα πάντα για τις ραγάδες!

Πώς δημιουργούνται;

Αν τεντώσετε απότομα ένα ύφασμα, θα παρατηρήσετε ότι σε κάποια σημεία οι ίνες του υφάσματος απομακρύνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας κενά, χωρίς, ωστόσο, το ύφασμα να σχίζεται. Αυτό ακριβώς το φαινόμενο παρατηρείται και στις ραγάδες: τις προκαλεί το απότομο τέντωμα του δέρματος.

Τα αίτια που τις προκαλούν: Οι ραγάδες μπορεί να οφείλονται:

α) σε γρήγορη αύξηση του ύψους κατά την εφηβεία

β) σε αύξηση (κυρίως απότομη) του σωματικού βάρους λόγω παχυσαρκίας

γ) στην εγκυμοσύνη

δ) εμπίπτουν άτομα που πάσχουν από νοσήματα όπως είναι η φυματίωση, η χρόνια ηπατοπάθεια, η νευρογενής ανορεξία ή ο τυφοειδής πυρετός.

Οι περιοχές του σώματος που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην εμφάνιση ραγάδων είναι η κοιλιά, οι μηροί, η συμβολή βραχίονα-μασχαλιαίας περιοχής καθώς και ο μαστός.

Οι ίνες κολλαγόνου του χορίου διαχωρίζονται σχηματίζοντας γραμμές στην επιφάνεια του δέρματος. Οι γραμμές αυτές στην αρχή έχουν ένα ροζ-κόκκινο χρώμα και σχηματίζουν εντύπωμα (δηλαδή η επιφάνειά τους βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος). Το ροζ χρώμα οφείλεται σε προσωρινή φλεγμονή και υποχωρεί μετά από έναν περίπου χρόνο. Ωστόσο, οι «χαραγμένες» γραμμές παραμένουν για όλη τη διάρκεια της ζωής, διότι αποτελούν μόνιμη βλάβη του δέρματος (ραγάδες). Συνήθως εμφανίζονται εκεί όπου το δέρμα είναι πιο μαλακό και λεπτό. Δεν πρέπει να συγχέονται με την κυτταρίτιδα. Συχνά συνυπάρχουν, αλλά η παθογένειά τους είναι εντελώς διαφορετική.

Πώς θα τις προλάβετε:

1) Αποφύγετε τις αυξομειώσεις στο βάρος σας.

2) Ενυδατώνετε σωστά τον οργανισμό σας. Πίνετε τουλάχιστον 8 ποτήρια νερό την ημέρα.

3) Χρησιμοποιείτε καθημερινά ενυδατική κρέμα σώματος. Αν το δέρμα σας είναι υπερβολικά αφυδατωμένο, επιλέξτε κάποιο προϊόν με πλούσια υφή.

4) Κάνετε πίλινγκ σώματος 2 φορές την εβδομάδα.

Πώς να τις αντιμετωπίσετε;

Καθώς πρόκειται για βλάβη που εντοπίζεται στο δίκτυο των κολλαγόνων ινών του χορίου ή κυρίως δέρματος, στόχος της παρέμβασης είναι η πυκνότητα των ινών κολλαγόνου στα σημεία όπου εμφανίστηκαν οι ραγάδες. Όπως αναφέρει ο Γ. Πέρος, «για να το πετύχουμε αυτό θα πρέπει να διεγείρουμε τους ινοβλάστες, δηλαδή τα κύτταρα που παράγουν τις κολλαγόνες ίνες του χορίου».

  

Αυτό μπορεί να γίνει:

συντηρητικά: με επιθέματα τα οποία περιέχουν ουσίες που «θρέφουν» και «κινητοποιούν» τους ινοβλάστες. Μερικές από αυτές είναι η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε, τα φλαβονοειδή και άλλες φαρμακευτικές και μη ουσίες, οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως στη βιομηχανία ιατρικών καλλυντικών.

επεμβατικά: Δίνει καλύτερα αποτελέσματα όταν γίνεται σε συνδυασμό με τη συντηρητική αγωγή.

Όπως εξηγεί ο Γ. Πέρος, «για να διεγείρουμε την παραγωγή κολλαγόνου από τους ινοβλάστες, εκμεταλλευόμαστε ένα μηχανισμό που υπάρχει στο δέρμα και του επιτρέπει να "κλείνει" τις πληγές του. Αυτός είναι ο μηχανισμός επούλωσης κατά τον οποίο οι ινοβλάστες καλούνται να επιδιορθώσουν μια βλάβη. Δεν μένει, λοιπόν, παρά να προκαλέσουμε μια "ελεγχόμενη"βλάβη στην περιοχή που θέλουμε να θεραπεύσουμε, προκειμένου να "ξεγελάσουμε" το δέρμα και να το αναγκάσουμε να παραγάγει κολλαγόνο σε τοπικό επίπεδο».

Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους:

1) Στην επιφάνεια του δέρματος:

Για την πρόκληση βλάβης, οι ειδικοί χρησιμοποιούν τη μικροδερμοαπόξεση και τα επιφανειακά πίλινγκ. Και με τις δύο μεθόδους αφαιρούνται κάποιες επιφανειακές στιβάδες του δέρματος, διεγείροντάς το να αναπαραχθεί. Απαιτείται προσοχή, καθώς το δέρμα στην περιοχή των ραγάδων είναι πολύ λεπτό.

2) Στα βαθύτερα στρώματα:

Σε αυτή την περίπτωση οι ειδικοί εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας, η οποία τούς επιτρέπει να διοχετεύσουν ενέργεια στο βάθος του δέρματος χωρίς, ωστόσο, να επηρεάσουν την επιφάνεια. Αυτό γίνεται είτε με φωτεινή ενέργεια (LASER, IPL) είτε με ραδιοσυχνότητα (RADIOFREQUENCY, RF). Και στις δύο περιπτώσεις η εστίαση ενέργειας στην περιοχή του προβλήματος επιτρέπει τους ειδικούς να διεγείρουν την παραγωγή κολλαγόνου από τους ινοβλάστες.

πηγή: http://callofbeauty.pblogs.gr